Dag 8: Lebanon

Find more about Weather in Lebanon, MO




Vandaag gaan we met Judy Wallmark een dagje op stap. Ze wil ons wat van de natuur in Missouri laten zien dus gaan we het onderstaande park bekijken.

Ha Ha Tonka State Park, Camdenton MO 
Ha Ha Tonka State Park (1978) is een staatspark in Missouri, gelegen nabij Camdenton aan de Niangua arm van het Ozarks meer. Het gebied heeft enkele grotten, sinkholes (diepe putten die ontstaan door bodemerosie) en mooie uitzichtpunten over het meer. Het meest opvallende kenmerk van het park is de ruïne van een herenhuis, genaamd "the castle", wat in 1942 is afgebrand.


Verslag:

Vandaag al vroeg afgesproken met Judy bij het Lebanon Laclede Library and Route 66 Museum. Het is bijna niet meer te herkennen, er is een aardige verbouwing gaande! Maar zo te zien wordt het uiteindelijk geweldig. Cathy, de directeur en Mark, die het museum runt, kwamen gelijk aanlopen en we kregen een uitgebreide rondleiding en Mark vertelde dat hij eigenlijk alles alleen deed. Hij doet echt ontzettend veel voor het museum, hij mag trots zijn op wat hij al gedaan heeft! Er komt nu ook een giftshop bij het museum en dat is een goede toevoeging. De schaalmodellen uit de auto gehaald en ze waren weer vol lof over de gedetailleerdheid van de modellen. Tom Masteller en een vriendin kwamen ook kijken en die maakten gelijk allemaal foto’s en we zijn vanaf nu “Members of the Ozark-sixty-six-society”.

We zijn met een hele groep gaan lunchen bij een catfish restaurant in Lebanon. Cathy, Mark, Judy, Ramona, Tom en die vriendin, nog twee vrouwen en Jerry en Lynda. Het was heerlijk maar jeetje, wat eten die Amerikanen toch een enorme porties. Wij hebben gelijk voor de hele dag genoeg op!! We zijn daarna terug gereden naar het museum en met onze eigen auto naar het Munger Moss gegaan. Judy pikt ons en Jerry en Lynda daar op om naar het Ha Ha Tonka State Park te gaan. Ze was daar voor het laatst vijf jaar geleden geweest en vond het leuk om het ons te laten zien. We zaten zo geanimeerd te kletsen, dat we even de weg kwijt waren maar na even op de iPad gekeken te hebben, vonden we de juiste weg.

Het belangrijkste in dit park is een ruïne van een kasteel. Het was de droom van een man, weet zijn naam even niet meer, om dit te bouwen. Helaas heeft hij het nooit gezien want is is een aantal maanden na de start van de bouw, omgekomen door een auto ongeluk. Het kasteel is in 1942 afgebrand maar de muren staan er nog vrijwel intact! Er was een eind verderop een watertoren die gebouwd was om bij brand, het kasteel te kunnen redden. Helaas is dat niet gelukt en de watertoren is door vandalen in 1976 ook flink beschadigd door brand. Verder hebben we in dit park een prachtige, niet al te grote, “Natural Bridge” gezien. Het blijft een wonderlijk iets dat water zoiets kan doen!

Terug in het motel, ging Judy na een ontzettende knuffel eigenlijk gelijk naar huis. We zullen haar weer missen want dit is echt een vrouw om nooit te vergeten!! We zijn nog even naar “Mister C” (Root Beer 66) gereden maar die was helaas gesloten. Toen nog maar bij Wrink’s gekeken, dit was een supermarktje maar het is nu een cowboy museum. We hebben hier koffie gedronken en hebben er een stuk cherry pie bij genomen. De vrouw vertelde ons dat deze pie al 102 jaar werd gemaakt, het recept ging van moeder naar dochter, naar kleinkind en zo door. ’s Avonds nog lekker met Jerry en Lynda bij het zwembad gezeten, Ramona kwam ook nog bij ons zitten. We hebben in deze paar dagen ontzettend veel hele fijne en lieve mensen ontmoet, “friends forever”!

Er zijn wel eens mensen die vinden dat Amerikanen nep en oppervlakkig zijn, wij maken dit jaar weer mee dat het absoluut niet zo is, het tegen overgestelde zelfs! De warmte en medeleven die wij hier krijgen met betrekking tot het overlijden van de moeder van Monique is velen malen groter dan dat wij in Nederland krijgen. Jerry en Lynda uit Michigan kwamen zelfs met een vaasje met daarin een paar bloemen aan. Deze mensen hadden wij nog nooit ontmoet en kennen wij alleen van Facebook. De “Big Hug” van onze 2 Amerikaanse moeders waren zo intens dat het even te veel werd.
We love the USA… (Willem).



2 opmerkingen:

  1. Hey Monique en Willem fijn te lezen dat jullie het zo naar je zin hebben.
    Geniet nog even tot gauw xxx Niek en Jacqueline

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk om de verslagen weer te lezen. Veel plezier verder. Het ziet er weer keurig verzorgd uit!
    Groet Eric wateringen

    BeantwoordenVerwijderen